حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ مُحَمَّدٍ الرَّقِّىُّ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ أَيُّوبَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بُرْقَانَ عَنْ ثَابِتِ بْنِ الْحَجَّاجِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْهَمْدَانِىِّ عَنِ الْوَلِيدِ بْنِ عُقْبَةَ قَالَ
"لَمَّا فَتَحَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَكَّةَ جَعَلَ أَهْلُ مَكَّةَ يَأْتُونَهُ بِصِبْيَانِهِمْ فَيَدْعُو لَهُمْ بِالْبَرَكَةِ وَيَمْسَحُ رُءُوسَهُمْ قَالَ فَجِىءَ بِى إِلَيْهِ وَأَنَا مُخَلَّقٌ فَلَمْ يَمَسَّنِى مِنْ أَجْلِ الْخَلُوقِ."

Açıklama: Zaferan karışık kokular, sarıya çalmakta ve dokunulduğunda sarı renk, dokunana geçebilmekteydi. Bu şekilde koku sürünmek de o dönem için kadınlara ait bir alışkanlıktı. Hz. Peygamber (sav), söz konusu rengin kendisine geçmesinden kaçınmış olmalıdır. Zira aksi halde kadınlara benzeme durumu söz konusu olabilecektir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Teraccul 8, /951