حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ عَنْ أَبِى جَمْرَةَ الضُّبَعِىِّ قَالَ كُنْتُ أُجَالِسُ ابْنَ عَبَّاسٍ بِمَكَّةَ ، فَأَخَذَتْنِى الْحُمَّى ، فَقَالَ أَبْرِدْهَا عَنْكَ بِمَاءِ زَمْزَمَ ، فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ " الْحُمَّى مِنْ فَيْحِ جَهَنَّمَ فَأَبْرِدُوهَا بِالْمَاءِ " . أَوْ قَالَ " بِمَاءِ زَمْزَمَ " . شَكَّ هَمَّامٌ .

Bize Abdullah b. Muhammed, ona Ebu Amir, ona Hemmâm, ona da Ebu Cemre el-Dubbaî şöyle demiştir:
Ben Mekke'de İbn Abbâs'ın meclisinde oturuyordum. Derken beni ateşli hastalık yakaladı. Bunun üzerine İbn Abbas şöyle dedi: Sen kendinden bu hastalığı Zemzem suyu ile serinlet. Çünkü Rasulullah (sav): "Humma sıtma veya ateş yükselmesi cehennemin şiddetli hararetinden bir parçadır. Onu su ile soğutunuz." buyurdu.
Veya O (sav) "Zemzem suyu ile serinletiniz" buyurdu. Hangisi olduğu konusunda Hemmâm şüphe etti.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Bedü'l-Halk 10, 1/850