وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى بْنُ عَبْدِ الأَعْلَى عَنِ الْجُرَيْرِىِّ عَنْ حَيَّانَ بْنِ عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَمُرَةَ - وَكَانَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ
"كُنْتُ أَرْتَمِى بِأَسْهُمٍ لِى بِالْمَدِينَةِ فِى حَيَاةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذْ كَسَفَتِ الشَّمْسُ فَنَبَذْتُهَا فَقُلْتُ وَاللَّهِ لأَنْظُرَنَّ إِلَى مَا حَدَثَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى كُسُوفِ الشَّمْسِ قَالَ فَأَتَيْتُهُ وَهُوَ قَائِمٌ فِى الصَّلاَةِ رَافِعٌ يَدَيْهِ فَجَعَلَ يُسَبِّحُ وَيَحْمَدُ وَيُهَلِّلُ وَيُكَبِّرُ وَيَدْعُو حَتَّى حُسِرَ عَنْهَا. قَالَ فَلَمَّا حُسِرَ عَنْهَا قَرَأَ سُورَتَيْنِ وَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdüla'lâ b. Abdüla'lâ, ona Cüreyrî, ona Hayyan b. Umeyr, ona da Rasulullah'ın (sav) ashabından Abdurrahman b. Semura şöyle demiştir:
"Rasulullah (sav) hayatta iken, Medine'de oklarımla atış yapıyordum. Birden güneş tutuldu. Ben, hemen okları atarak vallahi güneşin tutulması esnasında Rasulul­lah'ın (sav) ne yaptığına bakacağım dedim. Sonra onun yanına geldim, namazda, elle­rini kaldırmış bir şekilde, ayakta duruyordu. Tesbih, hamd ve tehlilde bulunmaya, tekbir almaya ve dua etmeye başladı. Güneş açılıncaya kadar devam etti. Güneş açılınca iki sure okudu ve iki rekât namaz kıldı."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Kusûf 2119, /354