حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ سُهَيْلٍ - يَعْنِى ابْنَ أَبِى صَالِحٍ - عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ
"حَدَّثَتْنِى فَاطِمَةُ بِنْتُ أَبِى حُبَيْشٍ أَنَّهَا أَمَرَتْ أَسْمَاءَ - أَوْ أَسْمَاءُ حَدَّثَتْنِى أَنَّهَا أَمَرَتْهَا فَاطِمَةُ بِنْتُ أَبِى حُبَيْشٍ - أَنْ تَسْأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَهَا أَنْ تَقْعُدَ الأَيَّامَ الَّتِى كَانَتْ تَقْعُدُ ثُمَّ تَغْتَسِلُ."
قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ قَتَادَةُ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ زَيْنَبَ بِنْتِ أُمِّ سَلَمَةَ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ اسْتُحِيضَتْ فَأَمَرَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ تَدَعَ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا ثُمَّ تَغْتَسِلَ وَتُصَلِّىَ. قَالَ أَبُو دَاوُدَ لَمْ يَسْمَعْ قَتَادَةُ مِنْ عُرْوَةَ شَيْئًا.
وَزَادَ ابْنُ عُيَيْنَةَ فِى حَدِيثِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ كَانَتْ تُسْتَحَاضُ فَسَأَلَتِ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَهَا أَنْ تَدَعَ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا.
قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَهَذَا وَهَمٌ مِنَ ابْنِ عُيَيْنَةَ لَيْسَ هَذَا فِى حَدِيثِ الْحُفَّاظِ عَنِ الزُّهْرِىِّ إِلاَّ مَا ذَكَرَ سُهَيْلُ بْنُ أَبِى صَالِحٍ وَقَدْ رَوَى الْحُمَيْدِىُّ هَذَا الْحَدِيثَ عَنِ ابْنِ عُيَيْنَةَ لَمْ يَذْكُرْ فِيهِ تَدَعُ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا.
وَرَوَتْ قَمِيرُ بِنْتُ عَمْرٍو زَوْجُ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ الْمُسْتَحَاضَةُ تَتْرُكُ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا ثُمَّ تَغْتَسِلُ . وَقَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِيهِ إِنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَمَرَهَا أَنْ تَتْرُكَ الصَّلاَةَ قَدْرَ أَقْرَائِهَا.
وَرَوَى أَبُو بِشْرٍ جَعْفَرُ بْنُ أَبِى وَحْشِيَّةَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ اسْتُحِيضَتْ فَذَكَرَ مِثْلَهُ وَرَوَى شَرِيكٌ عَنْ أَبِى الْيَقْظَانِ عَنْ عَدِىِّ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم الْمُسْتَحَاضَةُ تَدَعُ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا ثُمَّ تَغْتَسِلُ وَتُصَلِّى.
وَرَوَى الْعَلاَءُ بْنُ الْمُسَيَّبِ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ أَنَّ سَوْدَةَ اسْتُحِيضَتْ فَأَمَرَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا مَضَتْ أَيَّامُهَا اغْتَسَلَتْ وَصَلَّتْ.
وَرَوَى سَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ عَنْ عَلِىٍّ وَابْنِ عَبَّاسٍ الْمُسْتَحَاضَةُ تَجْلِسُ أَيَّامَ قُرْئِهَا.
وَكَذَلِكَ رَوَاهُ عَمَّارٌ مَوْلَى بَنِى هَاشِمٍ وَطَلْقُ بْنُ حَبِيبٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ وَكَذَلِكَ رَوَاهُ مَعْقِلٌ الْخَثْعَمِىُّ عَنْ عَلِىٍّ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ وَكَذَلِكَ رَوَى الشَّعْبِىُّ عَنْ قَمِيرَ امْرَأَةِ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ رضى الله عنها.
قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَهُوَ قَوْلُ الْحَسَنِ وَسَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ وَعَطَاءٍ وَمَكْحُولٍ وَإِبْرَاهِيمَ وَسَالِمٍ وَالْقَاسِمِ إِنَّ الْمُسْتَحَاضَةَ تَدَعُ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا.
قَالَ أَبُو دَاوُدَ لَمْ يَسْمَعْ قَتَادَةُ مِنْ عُرْوَةَ شَيْئًا.

Bize Yusuf b. Musa, ona Cerir, ona Süheyl -yani İbn Ebu Salih-, ona ez-Zührî, ona da Urve b. Zübeyr şöyle demiştir:
"Fatıma bt. Ebu Hubeyş, Esma'dan, ya da Esma, Fatıma bt. Ebu Hubeyş'ten Hz. Peygamber'e istihazenin hükmünü sormasını istedi. Hz. Peygamber ona, daha önce hayızlı olduğu günlerde namazını kılmamasını, daha sonra yıkanmasını emretti."
Ebû Davud şöyle dedi: Bu hadisi Katade Urve'den, o da Zeyneb bt. Ümmü Seleme'den şöyle rivayet etmiştir: Ümmü Habibe bt. Cahş, istihaze oldu. Hz. Peygamber ona hayızlı günlerinde namazı terk etmesini, sonra da yıkanıp namaza devam etmesini emretti. Ebû Davud, Katade, Urve'den hadis işitmemiştir, dedi.
İbn Uyeyne, Zührî'nin Amra'dan, onun da Hz. Aişe'den rivayet ettiği hadise şunu eklemiştir: Ümmü Habibe isthaze oluyordu. Hz. Peygamber'e bu durumu sordu. Hz. Peygamber hayızlı günlerinde namazı terk etmesini söyledi.
Ebû Davud şöyle dedi: Bu, İbn Uyeyne'den kaynaklanan bir vehmidir. Hafızların Zührî'den rivayetinde bu ilave yoktur. Ancak Süheyl b. Ebu Salih'in zikrettiği hariç. Humeydî de bu hadisi İbn Uyeyne'den rivayet etmiş, ancak hayızlı olduğu günlerde namazı terk eder ifadesini zikretmemiştir.
Mesruk'un hanımı Kamîr, Hz. Aişe'den, istihazeli kadının hayız günlerinde namazı kılmayacağı sonrasında yıkanacağını rivayet etmiştir. Abdurrahman b. Kasım babasından, Hz. Peygamber'in istihazeli kadının, hayız günleri miktarınca namazı terk etmesini emrettiğini rivayet etmiştir.
Ebu Bişr Cafer b. Ebu Vahşiyye İkrime'den, o da Hz. Peygamber'den şunu rivayet etmiştir: Ümmü Habibe bt. Cahş istihazeli oldu demiş ve devamında bir önceki hadisi nakletmiştir. Şerik, Ebu Yakzân'dan, o Adî b. Sabit'ten o babasından, o da Hz. Peygamber'in şöyle rivayet etmiştir: İstihazeli kadın, hayız günlerinde namazı terkeder. Sonra gusledip namazını kılar.
Alâ b. Müseyyeb Hakem'den, o Ebu Cafer'den şöyle rivayet etmiştir: Sevde istihaze oldu. Hz. Peygamber ona, hayız günleri geçtikten sonra yıkanıp namaz kılmasını emretti.
Said b. Cübeyr, Ali ve İbn Abbas'tan, istihazeli kadının, hayız günlerinde namazı kılmayacağını rivayet etmiştir.
Beni Haşim'in azatlısı Ammar ve Talk b. Habib, İbn Abbas'tan; Ma'kil el-Has'amî Ali'den; Şa'bî de Mesruk'un hanımı Kamîr'den Hz. Aişe'den aynısı rivayet etmişlerdir.
Ebû Davud şöyle dedi: İstihazeli kadın hayız günlerinde namazı terkeder hükmü, Hasan, Said b. Müseyyeb, Ata, İbrahim ve Kasım'ın kabul ettiği görüştür.
Ebû Davud, Katade'nin Urve'den hadis işitmediğin ifade etmiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 108, /70