حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُقَاتِلٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ أَخْبَرَنِى عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ أَنَّ امْرَأَةً سَرَقَتْ فِى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى غَزْوَةِ الْفَتْحِ ، فَفَزِعَ قَوْمُهَا إِلَى أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ يَسْتَشْفِعُونَهُ ، قَالَ عُرْوَةُ فَلَمَّا كَلَّمَهُ أُسَامَةُ فِيهَا تَلَوَّنَ وَجْهُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ: "أَتُكَلِّمُنِى فِى حَدٍّ مِنْ حُدُودِ اللَّهِ" . قَالَ أُسَامَةُ اسْتَغْفِرْ لِى يَا رَسُولَ اللَّهِ . فَلَمَّا كَانَ الْعَشِىُّ قَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خَطِيبًا ، فَأَثْنَى عَلَى اللَّهِ بِمَا هُوَ أَهْلُهُ ثُمَّ قَالَ: "أَمَّا بَعْدُ ، فَإِنَّمَا أَهْلَكَ النَّاسَ قَبْلَكُمْ أَنَّهُمْ كَانُوا إِذَا سَرَقَ فِيهِمُ الشَّرِيفُ تَرَكُوهُ ، وَإِذَا سَرَقَ فِيهِمِ الضَّعِيفُ أَقَامُوا عَلَيْهِ الْحَدَّ ، وَالَّذِى نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ ، لَوْ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ سَرَقَتْ لَقَطَعْتُ يَدَهَا" . ثُمَّ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِتِلْكَ الْمَرْأَةِ ، فَقُطِعَتْ يَدُهَا ، فَحَسُنَتْ تَوْبَتُهَا بَعْدَ ذَلِكَ وَتَزَوَّجَتْ . قَالَتْ عَائِشَةُ فَكَانَتْ تَأْتِى بَعْدَ ذَلِكَ فَأَرْفَعُ حَاجَتَهَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم .

Bize Muhammed b. Mukâtil, ona Abdullah, ona Yunus, ona Zührî, ona Urve b. Zübeyr şöyle demiştir:

Rasulullah (sav) zamanında Fetih gazvesi sırasında bir ka­dın hırsızlık yapmıştı. O kadının kavmi Rasulullah'ın (sav) yanında şefaat etmesini isteyerek Usame b. Zeyd'e gitti. Urve der ki: Usame, Hz. Peygamber (sav) ile bu kadın hakkında konuşunca Rasulullah'ın (sav) yüzünün rengi değişti ve "Allah'ın belirlediği had cezalardan bir ceza konusunda mı benimle konuşuyorsun?" buyurdu. Usame “beni bağışla ey Allah'ın Rasulü” dedi. Akşam olunca Hz. Peygamber (sav) hutbe vermek etmek üzere ayağa kalk­tı, Allah'ı layık olduğu sıfatlarla övdükten sonra "gelelim konuya. Sizden öncekiler, aralarında nüfuzlu bir kimse hırsızlık yaptığı zaman onu cezalandırmaz, ama zayıf bir kim­se hırsızlık yaptığı zaman onu cezalandırırlardı. İşte bu yüzden helak oldular. Muhammed'in (sav) canı elinde olan Allah'a yemin ederim ki, Muhammed'in (sav) kızı Fatıma hırsızlık yapmış olsaydı muhakkak onun elini de keserdim" buyurdu. Sonra Rasulullah (sav) emir buyurdu, bu kadının eli ke­sildi. Daha sonra o kadın güzelce tövbe etti ve ev­lendi. Hz. Aişe der ki: Bu kadın bana gelirdi, ben de onun ihtiyaçlarını Hz. Peygamber'e (sav) iletirdim.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Meğâzî 53, 2/110