حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ نَصْرٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ بْنُ عَبْدِ الْوَارِثِ مِنْ كِتَابِهِ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا الْجُرَيْرِىُّ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ الْجُشَمِىِّ قَالَ حَدَّثَنَا جُنْدُبٌ قَالَ جَاءَ أَعْرَابِىٌّ فَأَنَاخَ رَاحِلَتَهُ ثُمَّ عَقَلَهَا ثُمَّ دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَصَلَّى خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا سَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَتَى رَاحِلَتَهُ فَأَطْلَقَهَا ثُمَّ رَكِبَ ثُمَّ نَادَى اللَّهُمَّ ارْحَمْنِى وَمُحَمَّدًا وَلاَ تُشْرِكْ فِى رَحْمَتِنَا أَحَدًا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "أَتَقُولُونَ هُوَ أَضَلُّ أَمْ بَعِيرُهُ أَلَمْ تَسْمَعُوا إِلَى مَا قَالَ." قَالُوا بَلَى.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33919, D004885
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ نَصْرٍ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ بْنُ عَبْدِ الْوَارِثِ مِنْ كِتَابِهِ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَنَا الْجُرَيْرِىُّ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ الْجُشَمِىِّ قَالَ حَدَّثَنَا جُنْدُبٌ قَالَ جَاءَ أَعْرَابِىٌّ فَأَنَاخَ رَاحِلَتَهُ ثُمَّ عَقَلَهَا ثُمَّ دَخَلَ الْمَسْجِدَ فَصَلَّى خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا سَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَتَى رَاحِلَتَهُ فَأَطْلَقَهَا ثُمَّ رَكِبَ ثُمَّ نَادَى اللَّهُمَّ ارْحَمْنِى وَمُحَمَّدًا وَلاَ تُشْرِكْ فِى رَحْمَتِنَا أَحَدًا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "أَتَقُولُونَ هُوَ أَضَلُّ أَمْ بَعِيرُهُ أَلَمْ تَسْمَعُوا إِلَى مَا قَالَ." قَالُوا بَلَى.
Tercemesi:
Bize Ali b. Nasr, ona Abdussamed b. Abdulvâris kitabından aktardı, ona babası (Abdulvâris b. Said el-Anberî), ona (Ebu Mesud Said b. İyâs) el-Cüreyrî, ona Ebu Abdullah el-Cüşemî ona da Cündeb (b. Abdullah el-Becelî) şöyle rivayet etmiştir: (Bir gün) bir bedevi gelip bineğini çöktürüp bağladıktan sonra Mescid'e (Nebevî) girdi ve Rasulullah'ın (sav) arkasında namaz kıldı. Rasulullah (sav) (namazı bitirip) selam verince, (bedevi) bineğine yönelip onu çözdü. Daha sonra bineğine atlayıp yüksek sesle dua etti: Allah'ım (cc), bana ve Muhammed'e (sav) merhamet eyle ve (bize bahşettiğin) bu rahmetimize başkasını ortak etme. Bunun üzerine Rasulullah (sav) buyurdu: "Ne dersiniz, o mu yolunu daha çok şaşırmış yoksa devesi mi? Dediklerini duymadınız mı!" Bunun üzerine cemaat elbette (duyduk)! dediler.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 42, /1110
Senetler:
1. Ebu Abdullah Cündeb b. Abdullah el-Becelî (Cündeb b. Abdullah b. Süfyan)
2. Ebu Abdullah el-Cüşemî (Ebu Abdullah)
3. Ebu Mesud Said b. İyâs el-Cüreyrî (Said b. İyâs)
4. Ebu Ubeyde Abdulvâris b. Saîd el-Anberî (Abdulvâris b. Saîd b. Zekvân)
5. Ebu Sehl Abdussamed b. Abdulvâris et-Temimî (Abdussamed b. Abdulvâris b. Saîd b. Zekvân)
6. Ebu Hasan Ali b. Nasr es-Sağîr (Ali b. Nasr b. Ali b. Nasr b. Ali b. Suhbân b. Ebu el-Cehdamî)
Konular:
Dua, bilinçsizce yapılan dualar