حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا مُعَاذٌ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ قَتَادَةَ حَدَّثَنَا أَنَسٌ - رضى الله عنه - أَنَّ رَجُلَيْنِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم خَرَجَا مِنْ عِنْدِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فِى لَيْلَةٍ مُظْلِمَةٍ وَمَعَهُمَا مِثْلُ الْمِصْبَاحَيْنِ ، يُضِيآنِ بَيْنَ أَيْدِيهِمَا ، فَلَمَّا افْتَرَقَا صَارَ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا وَاحِدٌ حَتَّى أَتَى أَهْلَهُ .

Bana Muhammed b. Müsennâ, ona Muâz, ona babası (Hişâm ed-Destevâî), ona da Enes (ra) şöyle rivayet etmiştir:

Hz. Peygamber'in sahabesinden iki adam, karanlık bir gecede, önlerini aydınlatan kandile benzer bir şey olduğu halde Hz. Peygamber'in (sav) yanından çıktılar. Ayrıldıklarında da, evlerine varıncaya kadar, her ikisinin önünde ayrı birer ışık var olmaya devam etti.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Menâkıb 28, 1/930