حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ مَخْلَدٍ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ قَالَ حَدَّثَنِى عَمْرُو بْنُ يَحْيَى عَنْ عَبَّاسِ بْنِ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِى حُمَيْدٍ قَالَ أَقْبَلْنَا مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِنْ غَزْوَةِ تَبُوكَ حَتَّى إِذَا أَشْرَفْنَا عَلَى الْمَدِينَةِ قَالَ « هَذِهِ طَابَةُ ، وَهَذَا أُحُدٌ ، جَبَلٌ يُحِبُّنَا وَنُحِبُّهُ » .

Bize Halid b. Mahled, ona Süleyman, ona Amr b. Yahya, ona Abbas b. Sehl b. Sa'd, ona da Ebu Humeyd şöyle demiştir:

Bizler Peygamber'in beraberinde Tebûk gazvesinden döndük. Nihayet Medi­ne'yi yukarıdan gördüğümüz zaman, Peygamber (sav) "İşte bu Tâbe, şu da Uhud dağıdır. O bizi sever biz de onu" buyurdu.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Meğâzî 81, 2/136