حَدَّثَنِى يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ أَنَّهُ سَمِعَهُ وَرَجُلٌ يَسْأَلُهُ فَقَالَ إِنِّى لأَجِدُ الْبَلَلَ وَأَنَا أُصَلِّى أَفَأَنْصَرِفُ فَقَالَ لَهُ سَعِيدٌ لَوْ سَالَ عَلَى فَخِذِى مَا انْصَرَفْتُ حَتَّى أَقْضِىَ صَلاَتِى .

Bana Yahya (b. Saîd b. Kays b. Amr), ona Malik, ona Yahya b. Saîd (el-Ensarî), ona da Saîd b. Müseyyeb rivayet ettiğine göre;
Yayha b. Saîd, bir adam Saîd b. Müseyyeb'e "Namaz kılarken hissettiğim ıslaklıktan dolayı namazdan ayrılayım mı?" diye sorarken işitmiş ve Saîd b. Müseyyeb o adama "Mezi bacağıma aksa dahi tamamlayınca kadar namazdan ayrılmazdım." demiştir.

---

• İmam Mâlik Muvatta' Tahâret 88, 1/14