حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنِى حُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ - رضى الله عنه - أُتِىَ عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ زِيَادٍ بِرَأْسِ الْحُسَيْنِ - عَلَيْهِ السَّلاَمُ - فَجُعِلَ فِى طَسْتٍ ، فَجَعَلَ يَنْكُتُ ، وَقَالَ فِى حُسْنِهِ شَيْئًا . فَقَالَ أَنَسٌ كَانَ أَشْبَهَهُمْ بِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ، وَكَانَ مَخْضُوبًا بِالْوَسْمَةِ .

Bana Muhammed b. Hüseyin b. İbrahim, ona Hüseyin b. Muhammed, ona Cerîr, ona Muhammed, ona da Enes b. Malik (ra) şöyle rivayet etmiştir:

Hz. Hüseyin (as) (şehit edildikten sonra), başı bakır bir leğen içerisinde Übeydullah b. Ziyâd'a getirildi. Übeydullah süngüsüyle Hz. Hüseyin'in burnuna dokunup onun yüz güzelliği hakkında bir şeyler söylemeye başladı. Enes der ki: Hüseyin, insanlar için­de Rasulullah'a (sav) en çok benzeyen kişiydi ve o esnada Hz. Hüseyin'in saçları vesme kınası ile siyaha boyanmıştı.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Fedâili Ashâbi'n-Nebi 22, 1/951