حَدَّثَنَا أَصْبَغُ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنْ يُونُسَ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ أَبَا بَكْرٍ - رضى الله عنه - تَزَوَّجَ امْرَأَةً مِنْ كَلْبٍ يُقَالُ لَهَا أُمُّ بَكْرٍ ، فَلَمَّا هَاجَرَ أَبُو بَكْرٍ طَلَّقَهَا ، فَتَزَوَّجَهَا ابْنُ عَمِّهَا ، هَذَا الشَّاعِرُ الَّذِى قَالَ هَذِهِ الْقَصِيدَةَ ، رَثَى كُفَّارَ قُرَيْشٍ وَمَاذَا بِالْقَلِيبِ قَلِيبِ بَدْرٍ مِنَ الشِّيزَى تُزَيَّنُ بِالسَّنَامِ وَمَاذَا بِالْقَلِيبِ ، قَلِيبِ بَدْرٍ مِنَ الْقَيْنَاتِ وَالشَّرْبِ الْكِرَامِ تُحَيِّى بِالسَّلاَمَةِ أُمُّ بَكْرٍ وَهَلْ لِى بَعْدَ قَوْمِى مِنْ سَلاَمِ يُحَدِّثُنَا الرَّسُولُ بِأَنْ سَنَحْيَا وَكَيْفَ حَيَاةُ أَصْدَاءٍ وَهَامِ

Bize Esbağ, ona Abdullah b. Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihâb, ona Urve b. Zübeyir ona da Âişe şöyle rivayet etmiştir:

Ebu Bekir (ra), Kelb oğul­ları kabilesinden Ümmü Bekir adında bir kadınla evlendi, Medineye hicret ettiği zaman da onu boşadı. Sonra Kadının amca oğlu, onunla evlendi. Bu adam (Bedir'de öldürülen) Kureyş kafilerine şu ağıtı yakan şairdi:

Bedir kuyularına ne oldu?
Tabakları deve etleriyle süsleyenlere...
Bedir kuyularına ne oldu?
Eğlence meclislerinde şarap ikram edip şarkı söyleten cömertlere...
Ümmü Bekir bizi selametle selamlıyor!
Kavmimizin (öldürülüp kuyulara atılmasından) sonra bize mi selamet mi kaldı.
Elçi “biz öldükten sonra da yaşarız” diyor. Uğursuz bir kuşa dönen nasıl hayat bulur ki?

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Menâkıbü'l-Ensâr 45, 2/35