حَدَّثَنِى يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ رَجُلٍ مِنْ آلِ خَالِدِ بْنِ أَسِيدٍ أَنَّهُ سَأَلَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ فَقَالَ يَا أَبَا عَبْدِ الرَّحْمَنِ إِنَّا نَجِدُ صَلاَةَ الْخَوْفِ وَصَلاَةَ الْحَضَرِ فِى الْقُرْآنِ وَلاَ نَجِدُ صَلاَةَ السَّفَرِ فَقَالَ ابْنُ عُمَرَ يَا ابْنَ أَخِى إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ بَعَثَ إِلَيْنَا مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم وَلاَ نَعْلَمُ شَيْئًا فَإِنَّمَا نَفْعَلُ كَمَا رَأَيْنَاهُ يَفْعَلُ .

Bana Yahya, ona Malik, ona İbn Şihâb şöyle rivayet etmiştir:

Hâlid b. Esîd ailesinden bir adam, Abdullah b. Ömer’e “Ey Ebu Abdurrahman, biz korku namazını ve ikamet halindeki namazı Kur'an'da gördüğümüz halde yolculuk namazını göremiyoruz” dedi. İbn Ömer de şu cevabı verdi: Kardeşimin oğlu, şüphesiz biz hiçbir şey bilmez haldeyken aziz ve celil Allah bize Muhammed’i (sav) gönderdi, bu sebeple biz ancak ondan gördüğümüzü yaparız.

---

• İmam Mâlik Muvatta' Kasru's-salât fi's-sefer 336, 1/49