حَدَّثَنِى يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَمْرِو بْنِ سُلَيْمٍ الزُّرَقِىِّ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ الأَنْصَارِىِّ . أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُصَلِّى وَهُوَ حَامِلٌ أُمَامَةَ بِنْتَ زَيْنَبَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلأَبِى الْعَاصِ بْنِ رَبِيعَةَ بْنِ عَبْدِ شَمْسٍ فَإِذَا سَجَدَ وَضَعَهَا وَإِذَا قَامَ حَمَلَهَا .

Bana Yahya, ona Mâlik, ona Âmir b. Abdullah b. ez-Zübeyr, ona Amr b. Süleym ez-Zürakî, ona Ebu Katade el-Ensarî şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav), kızı Zeyneb ile Ebu’l-Âs b. Rebia b. Abduşems'in kızı Umame’yi (omuzlarında) taşıyarak namaz kılardı. Secdeye vardığında onu yere koyar; kalktığında (omuzuna) alırdı.

---

• İmam Mâlik Muvatta' Kasru's-salât fi's-sefer 415, 1/57