Öneri Formu
Hadis Id, No:
35309, MU000451
Hadis:
حَدَّثَنِى يَحْيَى عَنْ مَالِكٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْمُنْذِرِ عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِى بَكْرٍ الصِّدِّيقِ أَنَّهَا قَالَتْ أَتَيْتُ عَائِشَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم حِينَ خَسَفَتِ الشَّمْسُ فَإِذَا النَّاسُ قِيَامٌ يُصَلُّونَ وَإِذَا هِىَ قَائِمَةٌ تُصَلِّى فَقُلْتُ مَا لِلنَّاسِ فَأَشَارَتْ بِيَدِهَا نَحْوَ السَّمَاءِ وَقَالَتْ سُبْحَانَ اللَّهِ . فَقُلْتُ آيَةٌ فَأَشَارَتْ بِرَأْسِهَا أَنْ نَعَمْ . قَالَتْ فَقُمْتُ حَتَّى تَجَلاَّنِى الْغَشْىُ وَجَعَلْتُ أَصُبُّ فَوْقَ رَأْسِى الْمَاءَ فَحَمِدَ اللَّهَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ مَا مِنْ شَىْءٍ كُنْتُ لَمْ أَرَهُ إِلاَّ قَدْ رَأَيْتُهُ فِى مَقَامِى هَذَا حَتَّى الْجَنَّةُ وَالنَّارُ وَلَقَدْ أُوحِىَ إِلَىَّ أَنَّكُمْ تُفْتَنُونَ فِى الْقُبُورِ مِثْلَ أَوْ قَرِيبًا مِنْ فِتْنَةِ الدَّجَّالِ لاَ أَدْرِى أَيَّتَهُمَا قَالَتْ أَسْمَاءُ يُؤْتَى أَحَدُكُمْ فَيُقَالُ لَهُ مَا عِلْمُكَ بِهَذَا الرَّجُلِ فَأَمَّا الْمُؤْمِنُ أَوِ الْمُوقِنُ لاَ أَدْرِى أَىَّ ذَلِكَ قَالَتْ أَسْمَاءُ فَيَقُولُ هُوَ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ جَاءَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى فَأَجَبْنَا وَآمَنَّا وَاتَّبَعْنَا فَيُقَالُ لَهُ نَمْ صَالِحًا قَدْ عَلِمْنَا إِنْ كُنْتَ لَمُؤْمِنًا وَأَمَّا الْمُنَافِقُ أَوِ الْمُرْتَابُ لاَ أَدْرِى أَيَّتَهُمَا قَالَتْ أَسْمَاءُ فَيَقُولُ لاَ أَدْرِى سَمِعْتُ النَّاسَ يَقُولُونَ شَيْئًا فَقُلْتُهُ.
Tercemesi:
Bana Yahya, ona Malik, ona Hişam b. Urve, ona el-Munzir kızı Fâtıma, ona da Ebu Bekr es-Sıddık’ın kızı Esma’nın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Nebi’nin (sav) zevcesi Âişe’nin yanına güneş tutulduğu bir zamanda gitmiştim. İnsanların ayakta namaz kılmakta olduklarını gördüm, o da ayakta namaza durmuştu. Ben: İnsanlara ne oluyor, dedim. O, eliyle göğe doğru işaret etti ve: Subhanallah, dedi. Ben: Bu bir âyet (Allah’ın kudretini gösteren bir alamet) midir, dedim. Başıyla “evet” diye işaret etti. Ben de yorgunluktan bayılırcasına düşecek kadar ayakta (namazda) durdum ve (sonra) başıma su dökmeye başladım. Rasulullah (sav) Allah’a hamd ve senâda bulunduktan sonra şöyle buyurdu: “Görmediğim ne kadar şey varsa bulunduğum bu konumda gördüm. Cennet ve cehennem dâhil. Ayrıca bana sizin kabirlerde Deccâl fitnesi ya da ona yakın –Esmâ’nın bu ikisinden hangisini söylediğini bilemiyorum- fitneye (azaba) uğrayacağınız, diye vahyedildi. Sizden birisine gelinecek ve: Senin bu adam hakkında bildiğin nedir, denilecek. Mümin ya da kesin inançlı (yakîn sahibi) kişi – Esma’nın bu iki lafızdan hangisini kullandığını bilmiyorum-: O, Allah’ın Rasulü Muhammed’dir. O bize apaçık delilleri ve hidayeti getirdi, biz de onun davetini kabul edip iman ettik ve (ona) tabi olduk, diyecek. Bunun üzerine o kimseye: Rahatça uyu, biz zaten senin şüphesiz bir mümin olduğunu biliyorduk, denilir. Münafık yahut şüphe ve tereddüt içerisinde olana –Esma’nın bu ikisinden hangisini söylediğini bilmiyorum- gelince o da: Bilemiyorum, ben insanların bir şeyler söylediklerini işittim, ben de onu deyiverdim, diyecektir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İmam Mâlik, Muvatta', Salâtu'l-kusûf 451, 1/63
Senetler:
1. Esma bt. Ebu Bekir el-Kuraşiyye (Esma bt. Ebu Bekir b. Ebu Kuhafe)
2. Fatıma bt. Münzir el-Esediyye (Fatıma bt. Münzir b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, Kusûf namazı