Giriş


Açıklama: Atıyye; Hz. Peygamber’den (sav) sonra fey gelirlerinden senelik olarak kişilere dağıtılan mallardır. Kavram, ilk olarak Hz. ömer (ra) döneminde kullanılmıştır. İslam tarihinin ilerleyen asırlarında bu uygulamadan vaz geçilmiş; Emevi ve Abbasiler döneminde askerlere verilen maaşlar için de bu kavram kullanılır olmuştur. Bu kapsamda bahsedilen zekatlandırma, fey gelirlerinden yapılan dağıtım bedelleridir. (Bkz. DİA, “Atâ” maddesi.) "Bariz eksiklik", o günkü ölçülere göre bir veya iki dâniklik eksikliktir. Fakat bir ya da iki habbelik eksiklik, önemsiz düzeydeki eksiklik olarak kabul edilmiştir. Yukarıdaki ifadelerden de anlaşılacağı üzere ortak malların zekatıyla ilgili olarak her bir ortağın payının ayrı ayrı muhasebesinin yapılması konusu, ihtilaflıdır. Ancak İmam Malik; Hz. Ali, Ömer b. Abdülaziz, Medineli yedi imam ve Yahya b. Said el-Ensârî gibi müçtehitlerin dğerlendirmesini esas almış ve ilgili hadisle söz konusu içtihadı pekiştirmiştir.

    Öneri Formu
35464 MU000587 Muvatta, Zekat, 2