حَدَّثَنَا النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ ابْنِ أَبِى نَجِيحٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ:
"قَدْ كَانَ يَكُونُ لإِحْدَانَا الدِّرْعُ فِيهِ تَحِيضُ وَفِيهِ تُصِيبُهَا الْجَنَابَةُ ثُمَّ تَرَى فِيهِ قَطْرَةً مِنْ دَمٍ فَتَقْصَعُهُ بِرِيقِهَا."

Bize Nüfeyl, ona Süfyan, ona İbn Ebu Necîh, ona Ata, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir:
"Bizim her birimizin (Hz. Peygamber'in hanımlarının) tek bir elbisesi vardı. O elbise üzerindeyken hayız ve cünüp olurdu. Sonra onda bir kan damlası gördüğünde onu tükürüğü ile ovalayıp temizlerdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 132, /94