حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ رَبِيعَةَ بْنِ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ يَزِيدَ مَوْلَى الْمُنْبَعِثِ عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ الْجُهَنِىِّ أَنَّهُ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلَهُ عَنِ اللُّقَطَةِ . فَقَالَ اعْرِفْ عِفَاصَهَا وَوِكَاءَهَا ثُمَّ عَرِّفْهَا سَنَةً فَإِنْ جَاءَ صَاحِبُهَا وَإِلاَّ فَشَأْنَكَ بِهَا. قَالَ فَضَالَّةُ الْغَنَمِ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ هِىَ لَكَ أَوْ لأَخِيكَ أَوْ لِلذِّئْبِ. قَالَ فَضَالَّةُ الإِبِلِ قَالَ مَا لَكَ وَلَهَا مَعَهَا سِقَاؤُهَا وَحِذَاؤُهَا تَرِدُ الْمَاءَ وَتَأْكُلُ الشَّجَرَ حَتَّى يَلْقَاهَا رَبُّهَا.

Bana Malik, ona Rabîa b. Ebu Abdurrahman, ona Münbais'in azatlısı Yezîd ona da Zeyd b. Halid el-Cüheni
şöyle rivayet etmiştir:

Bir adam, Rasulullah'a (sav) buluntu şeyin hükmünü sordu. Rasulullah (sav) "Onun kabını ve bağını iyice belle, sonra onu bir sene halka duyur. Eğer sahibi gelirse ona verirsin, gelmezse onu harcayabilirsin." buyurdu. Adam "ey Allah'ın Rasulü, buluntu koyunun hükmü nedir?" dedi. Rasulullah (sav) "o senin veya başka bir din kardeşinin ya da kurdundur." cevabını verdi. Adam "Kaybolan devenin hükmü nedir?" dedi. Rasulullah (sav) "Ondan sana ne? Bol su alan karnı, sağlam ayakları var. Sahibi gelinceye kadar, ağaç yapraklarından karnını doyurur, suya gidebilir" buyurdu.

---

• İmam Mâlik Muvatta' Akdiye 1449, 1/291