حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَأَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ - وَاللَّفْظُ لِيَحْيَى - قَالَ أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا وَقَالَ يَحْيَى أَخْبَرَنَا وَكِيعٌ عَنْ مَالِكِ بْنِ مِغْوَلٍ عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ:
"أُتِىَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِفَرَسٍ مُعْرَوْرًى، فَرَكِبَهُ حِينَ انْصَرَفَ مِنْ جَنَازَةِ ابْنِ الدَّحْدَاحِ وَنَحْنُ نَمْشِى حَوْلَهُ."

Bize Yahya b. Yahya ve Ebu Bekir b. Ebu Şeybe -hadisin lafzı Yahya'ya aittir-, onlara Vekî, ona Malik b. Miğvel, ona Simâk b. Harb, ona da Câbir b. Semure şöyle rivayet etmiştir:
"Nebi'ye (sav) eğersiz çıplak bir at getirildi. İbnü'd-Dahdâh'ın cenazesinden dönerken ona bindi. Biz de yanında yürüdük."

• Müslim Sahîh-i Müslim Cenâiz 2238, /374