حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَعَمْرٌو النَّاقِدُ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ وَسَعِيدٍ عَنْ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ قَالَ سَأَلْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَعْطَانِى ثُمَّ سَأَلْتُهُ فَأَعْطَانِى ثُمَّ سَأَلْتُهُ فَأَعْطَانِى ثُمَّ قَالَ
"إِنَّ هَذَا الْمَالَ خَضِرَةٌ حُلْوَةٌ فَمَنْ أَخَذَهُ بِطِيبِ نَفْسٍ بُورِكَ لَهُ فِيهِ وَمَنْ أَخَذَهُ بِإِشْرَافِ نَفْسٍ لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيهِ وَكَانَ كَالَّذِى يَأْكُلُ وَلاَ يَشْبَعُ وَالْيَدُ الْعُلْيَا خَيْرٌ مِنَ الْيَدِ السُّفْلَى."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ile Amr en-Nakıd, onlara Süfyan, ona ez-Zührî, ona Urve b. Zübeyir ve Said, o ikisine de Hakim b. Hizam şöyle rivayet etmiştir: Peygamber'den (sav) (dünyalık) iste­dim, bana verdi, sonra yine istedim, verdi, sonra yine istedim, verdi, sonra da şöyle buyurdu:
"Şüphesiz şu (dünya) mal yeşil ve tatlıdır. Her kim onu gönül hoşluğu ile alırsa o malda kendisine bereket verilir. Her kim de ona açgözlülükle alırsa o malda kendisine bereket verilmez ve yiyip de doymayan kimse gibi olur. Veren el, alan elden daha hayırlıdır."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Zekât 2387, /400