وَحَدَّثَنِى حَجَّاجُ بْنُ الشَّاعِرِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا الثَّوْرِىُّ عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ مَرْثَدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَجُلاً نَشَدَ فِى الْمَسْجِدِ فَقَالَ مَنْ دَعَا إِلَى الْجَمَلِ الأَحْمَرِ. فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"لاَ وَجَدْتَ. إِنَّمَا بُنِيَتِ الْمَسَاجِدُ لِمَا بُنِيَتْ لَهُ."

Bana Haccac b. Şair, ona Abdürrezzak, ona es-Sevrî, ona Alkame b. Mersed, ona Süleyman b. Büreyde, babasının (Büreyde b. Husayb) şöyle dediğini nakletmiştir: Bir adam kaybettiği devesini mescidde duyurmak için kırmızı deveyi gören var mı? diye bağırdı. Bunun üzerine Nebi (sav); "inşallah bulamazsın! Mescidler amaçlarına uygun işlerde kullanılsın diye inşa edilmiştir" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1262, /225