حَدَّثَنَا عَفَّانُ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا الْعَلَاءُ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قِيلَ لَهُ مَا الْغِيبَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ:
" ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ"
قَالَ أَفَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِي أَخِي مَا أَقُولُ أَيْ رَسُولَ اللَّهِ قَالَ:
" إِنْ كَانَ فِي أَخِيكَ مَا تَقُولُ فَقَدْ اغْتَبْتَهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدْ بَهَتَّهُ."

Bize Affan, ona Abdurrahman b. İbrahim, ona Alâ', ona babası, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir:
Rasulullah'a 'gıybet nedir' diye sorulduğunda,
"Kardeşini hoşlanmayacağı bir şeyle zikretmendir" diye cevap verdi. Kendisine 'bahsettiğim şey kardeşimde varsa' ne buyurursun denildiğinde şöyle dedi:
"Bahsettiğin şey kardeşinde varsa gıybet etmiş, eğer yoksa iftira atmış olursun."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Hureyre 8973, 3/408