حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ زِيَادٍ حَدَّثَنَا أَبُو عُمَيْسٍ عُتْبَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَامِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ بَنِى زُرَيْقٍ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِنَحْوِهِ زَادَ:
"ثُمَّ لْيَقْعُدْ بَعْدُ إِنْ شَاءَ أَوْ لِيَذْهَبْ لِحَاجَتِهِ."

Bize Müsedded, ona Abdülvahid b. Ziyad, ona Ebu Umeys Utbe b. Abdullah b. Âmir b. Abdullah b. Zübeyr, ona Züreyk oğullarından bir adam, ona da Ebu Katade, Nebi'den (sav) bir öncekine benzer bir hadis rivayet etti ve şunu ilave etti:
"Sonra ister otursun ister çıkıp işine gücüne baksın."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 19, /117