حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ عَاصِمٍ أَنْبَأَنَا الْجُرَيْرِيُّ عَنْ أَبِي نَضْرَةَ عَنْ أَبِي سَعِيدٍ قَالَ
غَلَا السِّعْرُ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالُوا لَهُ لَوْ قَوَّمْتَ لَنَا سِعْرَنَا قَالَ إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُقَوِّمُ أَوْ الْمُسَعِّرُ إِنِّي لَأَرْجُو أَنْ أُفَارِقَكُمْ وَلَيْسَ أَحَدٌ مِنْكُمْ يَطْلُبُنِي بِمَظْلَمَةٍ فِي مَالٍ وَلَا نَفْسٍ

---

Açıklama: Sahih li ğayrihi'dir. Bu isnad Ali b. Asım'ın zaafından dolayı zayıftır. O Said b. İyas'tır ve ihtilat etmiştir. el-Vasıtî ise ondan ihtilat sonra işitmiştir. Çünkü Ali b. Asım, Eyyub b. es-Sahtiyânî'ye ulaşmamıştır.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Said el-Hudrî 11831, 4/215