حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَلِىِّ بْنِ سُوَيْدِ بْنِ مَنْجُوفٍ السَّدُوسِىُّ حَدَّثَنَا عَوْنُ بْنُ كَهْمَسٍ عَنْ أَبِيهِ كَهْمَسٍ قَالَ: قُمْنَا إِلَى الصَّلاَةِ بِمِنًى وَالإِمَامُ لَمْ يَخْرُجْ فَقَعَدَ بَعْضُنَا فَقَالَ لِى شَيْخٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ مَا يُقْعِدُكَ قُلْتُ ابْنُ بُرَيْدَةَ . قَالَ هَذَا السُّمُودُ . فَقَالَ لِى الشَّيْخُ حَدَّثَنِى عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْسَجَةَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ:
كُنَّا نَقُومُ فِى الصُّفُوفِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم طَوِيلاً قَبْلَ أَنْ يُكَبِّرَ قَالَ وَقَالَ:
"إِنَّ اللَّهَ وَمَلاَئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى الَّذِينَ يَلُونَ الصُّفُوفَ الأُوَلَ وَمَا مِنْ خَطْوَةٍ أَحَبَّ إِلَى اللَّهِ مِنْ خَطْوَةٍ يَمْشِيهَا يَصِلُ بِهَا صَفًّا."

Bize Ahmed b. Ali b. Süveyd b. Mencûf es-Sedûsî, ona Avn b. Kehmes, ona da babası Kehmes şöyle rivayet etmiştir:
Bizler Minâ'da imam henüz çıkmamışken namaza kalktık. Bir kısmımız ise oturdu. Kufeliler'den bir ihtiyar bana, 'niçin oturuyorsun?' dedi. Ben de İbn Büreyde, 'bunun boş boş durmak (sümûd) olduğunu söyledi' dedim. İhtiyar da bana Abdurrahman b. Avsece, Berâ'dan rivayetle 'bizler saflarda, Rasulullah (sav) zamanında, o tekbir getirmeden önce uzunca beklerdik' dediğini rivayet edip Berâ'nın Hz. Peygamber (sav)'den şöyle buyurduğunu nakletti:
"Allah ve melekleri ilk saflara ulaşanlara rahmet ederler. Allah'a, kişiyi safa götüren bir adımdan daha sevimli bir adım yoktur."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 46, /135