حَدَّثَنَاهُ إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا يَعْلَى بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ بِهَذَا الإِسْنَادِ غَيْرَ أَنَّهُ قَالَ فَفَطِنَتْ بِهِمْ عَائِشَةُ فَسَبَّتْهُمْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم:
" مَهْ يَا عَائِشَةُ فَإِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ الْفُحْشَ وَالتَّفَحُّشَ " . وَزَادَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ( وَإِذَا جَاءُوكَ حَيَّوْكَ بِمَا لَمْ يُحَيِّكَ بِهِ اللَّهُ ) إِلَى آخِرِ الآيَةِ .

Bize İshak b. İbrahim, ona Ya'lâ b. Ubeyd, ona A'meş bu isnadla hadisi nakletti. Ancak orada şu ifadeler bulunmaktadır:
"Âişe (ra) onların niyetlerini anladı ve onlara hakaret etti. Bunun üzerine Rasûlüllah (sav):
"Yavaş ol yâ Âişe! Zira Allah kötü sözü (ve fiili) ve kötülük yapılmasını sevmez" buyurdu.
Şunu da ilave etti:
"Bunun üzerine Allah (cc) 'Sana geldikleri zaman, Allah'ın sana vermediği selamı verirler.' (Mücadele, 8) âyetini indirdi.

Açıklama: Hadiste geçen fuhş, söz olsun fiil olsun her türlü kötülüğü kapsamaktadır. Tefehhuş ise bunları bilerek yapmak anlamına gelir (Azîmâbâdî, Avnu'l-ma'bûd, XI, 100). Hadiste geçen diyalog dikkate alındığında Allah Resûlü'nün (sav) öncelikli amacı kötü sözden sakındırmak olsa da onun bu vesileyle muhatabını ve tüm mü'minleri her türlü kötülükten men ettiği anlaşılır.

• Müslim Sahîh-i Müslim Selâm 5659, /920