Öneri Formu
Hadis Id, No:
6076, M005693
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ الْغُبَرِىُّ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ أَيُّوبَ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَيْكَةَ أَنَّ أَسْمَاءَ قَالَتْ كُنْتُ أَخْدُمُ الزُّبَيْرَ خِدْمَةَ الْبَيْتِ وَكَانَ لَهُ فَرَسٌ وَكُنْتُ أَسُوسُهُ فَلَمْ يَكُنْ مِنَ الْخِدْمَةِ شَىْءٌ أَشَدَّ عَلَىَّ مِنْ سِيَاسَةِ الْفَرَسِ كُنْتُ أَحْتَشُّ لَهُ وَأَقُومُ عَلَيْهِ وَأَسُوسُهُ . قَالَ ثُمَّ إِنَّهَا أَصَابَتْ خَادِمًا جَاءَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم سَبْىٌ فَأَعْطَاهَا خَادِمًا . قَالَتْ كَفَتْنِى سِيَاسَةَ الْفَرَسِ فَأَلْقَتْ عَنِّى مَئُونَتَهُ فَجَاءَنِى رَجُلٌ فَقَالَ يَا أُمَّ عَبْدِ اللَّهِ إِنِّى رَجُلٌ فَقِيرٌ أَرَدْتُ أَنْ أَبِيعَ فِى ظِلِّ دَارِكِ . قَالَتْ إِنِّى إِنْ رَخَّصْتُ لَكَ أَبَى ذَاكَ الزُّبَيْرُ فَتَعَالَ فَاطْلُبْ إِلَىَّ وَالزُّبَيْرُ شَاهِدٌ فَجَاءَ فَقَالَ يَا أُمَّ عَبْدِ اللَّهِ إِنِّى رَجُلٌ فَقِيرٌ أَرَدْتُ أَنْ أَبِيعَ فِى ظِلِّ دَارِكِ . فَقَالَتْ مَا لَكَ بِالْمَدِينَةِ إِلاَّ دَارِى فَقَالَ لَهَا الزُّبَيْرُ مَا لَكِ أَنْ تَمْنَعِى رَجُلاً فَقِيرًا يَبِيعُ فَكَانَ يَبِيعُ إِلَى أَنْ كَسَبَ فَبِعْتُهُ الْجَارِيَةَ فَدَخَلَ عَلَىَّ الزُّبَيْرُ وَثَمَنُهَا فِى حَجْرِى . فَقَالَ هَبِيهَا لِى . قَالَتْ إِنِّى قَدْ تَصَدَّقْتُ بِهَا .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Ubeyd el-Ğuberî, ona Hammad b. Zeyd, ona Eyyüb (es-Sahtiyânî), ona da (Abdullah) b. Ebu Müleyke, Esma (bt. Ebu Bekir)’in (r.anha) şöyle dediğini rivayet etti:
Zübeyr'in ev işlerini yapardım. Bakımını yaptığım bir atı vardı. Bana at bakıcılığından daha zor gelen bir iş yoktu. Ona ot veriyor, tımarını yapıyor ve bakıyordum. (Ravi) dedi ki: Sonra (gelen esirlerden) Esma'ya (pay olarak) bir hizmetçi düştü. Hz. Peygamber'e (sav) esirler geldiğinde, ona da bir hizmetçi verdi. Esma dedi ki: 'Artık bu hizmetçi beni at bakıcılığından kurtardı. Zübeyr'in üzerime kalan işini de benden almış oldu.'
Derken bir adam geldi. Ve :
— Ey Ümmü Abdullah! Ben fakir bir adamım, senin evinin gölgesinde bir şeyler satmak isterim, dedi. Esma (ona) :
— Ben sana izin verirsem de Zübeyr buna razı olmaz. Sen gel de bunu benden Zübeyr'in huzurunda iste! dedi. Adam (Esma'nın dediğini yaptı) geldi ve şöyle dedi:
— Ey Ümmü Abdullah! Ben fakir bir adamım, senin evinin gölgesinde bir şeyler satmak isterim. Esma :
— Medine'de kendi (işin) için sadece benim evimi mi buldun? dedi. Bunun üzerine Zübeyr ona :
— Sana ne oluyor ki, satış yapmak isteyen fakir bir adama engel oluyorsun, dedi. Artık bir şeyler satıp kazanıncaya kadar (orada mal) sattı. (Esma dedi ki) : Ben ona cariye sattım, parası kucağımda iken Zübeyr yanıma geldi.
— Onu bana hibe et, dedi.
— Ben de onu tasadduk ettim, dedim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Selâm 5693, /925
Senetler:
1. Esma bt. Ebu Bekir el-Kuraşiyye (Esma bt. Ebu Bekir b. Ebu Kuhafe)
2. Abdullah b. Ebu Müleyke el-Kureşî (Abdullah b. Ubeydullah b. Züheyr b. Abdullah)
3. Eyyüb es-Sahtiyânî (Eyyüb b. Keysân)
4. Ebu İsmail Hammad b. Zeyd el-Ezdî (Hammad b. Zeyd b. Dirhem)
5. Muhammed b. Ubeyd el-Guberî (Muhammed b. Ubeyd b. Hisab)
Konular:
Aile, ailede erkeğin hak ve sorumlulukları
Aile, Eşler, Birbirlerine Karşı Yükümlülükleri
kadın, iş hayatında
Kadın, siyaseti