حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ قَالَ سَمِعْتُ الْقَاسِمَ يُحَدِّثُ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ :
"بِئْسَمَا عَدَلْتُمُونَا بِالْحِمَارِ وَالْكَلْبِ لَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى وَأَنَا مُعْتَرِضَةٌ بَيْنَ يَدَيْهِ فَإِذَا أَرَادَ أَنْ يَسْجُدَ غَمَزَ رِجْلِى فَضَمَمْتُهَا إِلَىَّ ثُمَّ يَسْجُدُ."

Bize Müsedded, ona Yahya, ona Ubeydullah, ona Kasım, ona da Aişe şöyle rivayet etmiştir:
"Bizleri eşek ve köpekle aynı tutmanız ne kadar da kötü! Ben önünde uzanmış (uyurken) Rasulullah'ı (sav) namaz kılarken gördüm. Secdeye gitmek istediğinde ayağımı dürter, ben de onları toplardım. Ardından o, secdeye giderdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 113, /169