حَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا أَبُو مَالِكٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم وَأَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ كَيْفَ أَقُولُ حِينَ أَسْأَلُ رَبِّى قَالَ:
" قُلِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَارْحَمْنِى وَعَافِنِى وَارْزُقْنِى " . وَيَجْمَعُ أَصَابِعَهُ إِلاَّ الإِبْهَامَ " فَإِنَّ هَؤُلاَءِ تَجْمَعُ لَكَ دُنْيَاكَ وَآخِرَتَكَ " .

Bana Züheyr b. Harb, ona Yezîd b. Harun, ona da Ebu Mâlik (Sa'd b. Tarık el-Eşcaî), babasının Nebi’yi (sav) dinlerken O’na bir adamın gelip şöyle dediğini rivayet etti :
'Yâ Resulallah! Rabbime nasıl dua edeyim' diye sordu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:
"Allah'ım! Beni affet; bana merhamet et; bana afiyet ver ve beni rızıklandır, de!" (Bunu söylerken) baş parmağı dışındaki parmaklarını topladı ve şöyle dedi: "İşte bunlar, senin dünyanı ve âhiretini (bir araya) toplar."

• Müslim Sahîh-i Müslim Zikir ve'd-dua ve't-tevbe ve'l-istiğfâr 6851, /1110