حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْحَكَمِ بْنِ ثَوْبَانَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَنْ عَادَ مَرِيضًا لَمْ يَزَلْ يَخُوضُ فِي الرَّحْمَةِ حَتَّى يَجْلِسَ فَإِذَا جَلَسَ اغْتَمَسَ فِيهَا

Bize Hüşeym, ona Abdulhamid b. Ca'fer, ona da Ömer b. el-Hakem b. Sevbân, Cabir'in şöyle dediğini rivayet etti: Hz. Peygamber (sav) "Kim bir hastayı ziyaret ederse (hastanın) yanına oturuncaya kadar rahmete dalmaya başlar. Hastanın yanına Oturunca da rahmete gark olur" buyurmuştur.

Açıklama: mütabileriyle sahihtir.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Cabir b. Abdullah el-Ensarî 14310, 5/37