حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الزُّبَيْرِ قَالَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ الْغَسِيلِ عَنْ عَبَّاسِ بْنِ سَهْلٍ أَو حَمْزَةَ بْنِ أَبِي أُسَيْدٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ
لَمَّا الْتَقَيْنَا نَحْنُ وَالْقَوْمُ يَوْمَ بَدْرٍ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَئِذٍ لَنَا إِذَا أَكْثَبُوكُمْ يَعْنِي غَشُوكُمْ فَارْمُوهُمْ بِالنَّبْلِ وَأُرَاهُ قَالَ وَاسْتَبْقُوا نَبْلَكُمْ

Bize Muhammed b. Abdullah b. Zübeyir, ona Abdurrahman b. Ğasîl, ona Abbas b. Sehl veya Hamza b. Ebu Üseyd, ona da Babası (Ebû Üseyd Mâlik b. Rebîa) şöyle rivayet etmiştir:
Bedir günü düşmanla karşılaştığımızda Hz. Peygamber (sav) o gün bize "Düşman size yaklaştığında yâni size kalabalık geldikleri za­man onlara ok atınız da (uzaktalarken atmayıp) oklarınızı kendi yan­larınızda alıkoyunuz" dedi.

---

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Ebu Useyd es-Saidî 16157, 5/512