حَدَّثَنَا عَفَّانُ وَبَهْزٌ قَالَا حَدَّثَنَا هَمَّامٌ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ رَجُلًا أَتَى النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَهُوَ عَلَى الْمِنْبَرِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ اسْتَسْقِ اللَّهَ لَنَا قَالَ فَاسْتَسْقَى وَمَا نَرَى فِي السَّمَاءِ قَزَعَةً قَالَ فَأُمْطِرْنَا فَمَا جَعَلَتْ تُقْلِعُ فَلَمَّا أَتَتْ الْجُمُعَةُ قَامَ إِلَيْهِ ذَلِكَ الرَّجُلُ أَوْ غَيْرُهُ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ ادْعُ اللَّهَ أَنْ يَرْفَعَهَا عَنَّا قَالَ فَدَعَا فَجَعَلْتُ أَنْظُرُ إِلَى السَّحَابِ يُسْفِرُ يَمِينًا وَشِمَالًا وَلَا يُمْطِرُ مِنْ جَوْفِهَا قَطْرَةً

Bize Affân ve Behz, onlara Hemmâm, ona Katâde, ona da Enes b. Mâlik demiştir:

"Bir adam, Rasulullah’a (sav) geldi. O sırada Rasulullah (sav.) minberde bulunuyordu. Adam 'Ey Allah’ın Rasulü! Bize yağmur vermesi için Allah’a dua etseniz' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) dua etti. Gökyüzünde tek bir bulut parçası (قَزَعَةً) dahi görmüyorduk ama sonra bir yağmura tutulduk, dinmek bilmedi. Bir sonraki Cuma, aynı adam —yahut başka biri— kalktı ve 'Ey Allah’ın Rasulü! Allah’a dua etseniz de bu yağmuru bizim üzerimizden kaldırsa' dedi. Rasulullah (sav) tekrar dua etti. Ben bulutlara bakmaya başladım, bir sağa bir sola doğra açılıp, dağıldı. Bulutların ortasından tek bir yağmur damlası bile düşmedi."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Enes b. Malik 13601, 4/627