حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِيِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ مَرْوَانَ وَالْمِسْوَرِ بْنِ مَخْرَمَةَ يَزِيدُ أَحَدُهُمَا عَلَى صَاحِبِهِ
خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَامَ الْحُدَيْبِيَةِ فِي بِضْعَ عَشْرَةَ مِائَةً مِنْ أَصْحَابِهِ فَلَمَّا كَانَ بِذِي الْحُلَيْفَةِ قَلَّدَ الْهَدْيَ وَأَشْعَرَ وَأَحْرَمَ مِنْهَا وَبَعَثَ عَيْنًا لَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ فَسَأَلَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ حَتَّى إِذَا

---

Açıklama: Şeyhayn'ın şartlarına göre sahihtir. Bu rivayet Mervan'ın tarikiyle mürsel olarak rivayet edilmiştir. Çünkü o Hz. Peygamber'den (s.a.v.) işitmemiş ve onun sahabesi olmamıştır. el-Misver b. Mahreme tariki ise sahabe mürselidir. Çünkü o küçükken fetihten sonra babasıyla Hz. Peygamber'e gelmiştir ve bu olaya şahit olmamıştır. Ancak el-Misver ve Mervân'ın ashâb-ı nebîden işittikleri Buhârî'nin rivayetlerinde tasrih edilmektedir. (Buharî, 2811 ve 2812)

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Misver b. Mahreme ez-Zührî ve Mervan b. el-Hakem 19116, 6/413