حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ وَأَبُو الرَّبِيعِ قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ ثَابِتٍ الْبُنَانِىِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ خَدَمْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَشْرَ سِنِينَ وَاللَّهِ مَا قَالَ لِى أُفًّا قَطُّ وَلاَ قَالَ لِى لِشَىْءٍ لِمَ فَعَلْتَ كَذَا وَهَلاَّ فَعَلْتَ كَذَا زَادَ أَبُو الرَّبِيعِ لَيْسَ مِمَّا يَصْنَعُهُ الْخَادِمُ . وَلَمْ يَذْكُرْ قَوْلَهُ وَاللَّهِ

Bize Said b. Mansûr ve Ebu'r-Rabî, onlara Hammâd b. Zeyd, ona Sâbit el-Bünânî, ona Enes b. Mâlik (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah'a (sav) on sene hizmet ettim. Vallahi bana bir kere bile 'üf' demedi. (Yine) Bana hiç bir şey için 'Bunu neden böyle yaptın? Keşke şöyle yapsaydın' demedi.
Ebu'r-Rabî şu ifadeyi ekledi: 'Bu hizmetçinin yaptığı işlerden değil'; 'Vallahi' ifadesini de zikretmemiştir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâil 6011, /972