وَحَدَّثَنَاهُ شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا سَلاَّمُ بْنُ مِسْكِينٍ حَدَّثَنَا ثَابِتٌ الْبُنَانِىُّ عَنْ أَنَسٍ بِمِثْلِهِ : خَدَمْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَشْرَ سِنِينَ وَاللَّهِ مَا قَالَ لِى أُفًّا قَطُّ وَلاَ قَالَ لِى لِشَىْءٍ لِمَ فَعَلْتَ كَذَا وَهَلاَّ فَعَلْتَ كَذَا زَادَ أَبُو الرَّبِيعِ لَيْسَ مِمَّا يَصْنَعُهُ الْخَادِمُ . وَلَمْ يَذْكُرْ قَوْلَهُ وَاللَّهِ.

Bize Şeybân b. Ferrûh, ona Sellâm b. Miskîn, ona Sâbit el-Bünânî, ona da Enes bir benzerini rivayet etmiştir:
Rasulullah'a (sav) on sene hizmet ettim. Vallahi, bana bir kere bile öf demedi. Bir şey için "Bunu niye böyle yaptın, keşke şöyle yapsaydın" deyip sitem etmedi.
Ebu'r-Rabî "Bu hizmetçinin yapacağı iş değil" ifadesini ilave etmiş ancak "Vallahi" ifadesini söylememiştir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâil 6012, /972