حَدَّثَنَا عَبْد اللَّهِ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ بْنِ مَيْسَرَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا يُونُسُ عَنْ الْحَسَنِ عَنْ عُتَيٍّ قَالَ قَالَ أُبَيٌّ كُنَّا نُؤْمَرُ إِذَا اعْتَزَى رَجُلٌ فَذَكَرَ مِثْلَهُقَالَ أُبَيٌّ كُنَّا نُؤْمَرُ إِذَا الرَّجُلُ تَعَزَّى بِعَزَاءِ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَعِضُّوهُ بِهَنِ أَبِيهِ وَلَا تَكْنُوا

Abdullah b. Ahmed, Ubeydullah b. Ömer'den, o da Yezid b. Zürey'den o da Yunus b. Ubeyd'den, o da Hasan el-Basri ve Utey b. Damra'dan Übey b. Ka'b'ın şöyle dediğini anlatmıştır: "Bir adam (atalarıyla övünüp) cahiliye asabiyeti yaptığında ... ile emrolunduk" dedi ve (HM21556 nolu) rivayetin aynısını aktardı.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Übey b. Ka'b 21557, 7/126