حَدَّثَنَا عَبْدُ الْأَعْلَى عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ الزُّهْرِيِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ
أَنَّ امْرَأَةً دَخَلَتْ عَلَيْهَا وَمَعَهَا ابْنَتَانِ لَهَا فَأَعْطَيْتُهَا تَمْرَةً فَشَقَّتْهَا بَيْنَهُمَا فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ:
" مَنْ ابْتُلِيَ بِشَيْءٍ مِنْ هَذِهِ الْبَنَاتِ فَأَحْسَنَ إِلَيْهِنَّ كُنَّ لَهُ سِتْرًا مِنْ النَّارِ."

Bize Abdula'lâ, ona Ma'mer, ona Zuhri, ona da Urve, Hz. Aişe'den rivayet etmiştir:
"Bir kadın iki kız çocuğu ile birlikte Aişe'nin yanına geldi. Ona bir hurma verdim, kadın hurmayı iki kız çocuğu arasında paylaştırdı. Bunu Rasulullah'a söylediğimde şöyle buyurdu:
"Kim burada olduğu gibi kız çocuklarıyla sınanır ve onlara iyilik yaparsa, onlar Cehenneme karşı onun için engel olur."

---

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Aişe bt. Ebubekir 24556, 8/15