Öneri Formu
Hadis Id, No:
7439, M006298
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِىُّ وَحَدَّثَنَا عَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ كِلاَهُمَا عَنْ أَبِى نُعَيْمٍ قَالَ عَبْدٌ حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ أَيْمَنَ حَدَّثَنِى ابْنُ أَبِى مُلَيْكَةَ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا خَرَجَ أَقْرَعَ بَيْنَ نِسَائِهِ فَطَارَتِ الْقُرْعَةُ عَلَى عَائِشَةَ وَحَفْصَةَ فَخَرَجَتَا مَعَهُ جَمِيعًا وَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا كَانَ بِاللَّيْلِ سَارَ مَعَ عَائِشَةَ يَتَحَدَّثُ مَعَهَا فَقَالَتْ حَفْصَةُ لِعَائِشَةَ أَلاَ تَرْكَبِينَ اللَّيْلَةَ بَعِيرِى وَأَرْكَبُ بَعِيرَكِ فَتَنْظُرِينَ وَأَنْظُرُ قَالَتْ بَلَى . فَرَكِبَتْ عَائِشَةُ عَلَى بَعِيرِ حَفْصَةَ وَرَكِبَتْ حَفْصَةُ عَلَى بَعِيرِ عَائِشَةَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى جَمَلِ عَائِشَةَ وَعَلَيْهِ حَفْصَةُ فَسَلَّمَ ثُمَّ صَارَ مَعَهَا حَتَّى نَزَلُوا فَافْتَقَدَتْهُ عَائِشَةُ فَغَارَتْ فَلَمَّا نَزَلُوا جَعَلَتْ تَجْعَلُ رِجْلَهَا بَيْنَ الإِذْخِرِ وَتَقُولُ يَا رَبِّ سَلِّطْ عَلَىَّ عَقْرَبًا أَوْ حَيَّةً تَلْدَغُنِى رَسُولُكَ وَلاَ أَسْتَطِيعُ أَنْ أَقُولَ لَهُ شَيْئًا .
Tercemesi:
Bize İshak b. İbrahim ve Abd b. Humeyd, onlara Ebu Nuaym (Fadl b. Dükeyn) - Abd Haddesena Ebu Nuaym dedi-, ona Abdulvahid b. Eymen, ona (Abdullah) b. Ebu Müleyke, ona da Kasım b. Muhammed, Aişe'nin (r.anha) şöyle dediğini rivayet etti:
Rasulullah (sav) bir sefere çıktığı zaman hanımları arasında kura çekerdi. Bir defa kura Aişe ve Hafsa'ya düştü de, onunla beraber ikisi birden çıktılar. Rasulullah (sav) gece vaktinde Aişe ile birlikte yürür; onunla konuşurdu. Derken Hafsa, Aişe'ye : Bu gece benim deveme binmez misin? Ben de senin devene binerim. Sen de (görmediklerini) gör, ben de (görmediklerimi) göreyim, dedi. Aişe:
— Evet! cevabını verdi. Hafsa'nın devesine bindi. Hafsa da Aişe'nin devesine bindi. Biraz sonra Rasulullah (sav) üzerinde Hafsa olduğu halde Aişe'nin devesinin yanına geldi. Selam verdi, sonra bir yerde konaklayıncaya kadar onunla birlikte bulundu. Aişe, Rasulullah'ı (sav) aradı ve (bulduğunda ise) kıskandı ve konakladıkları vakit ayaklarını ızhir otlarının içine koydu. Ve:
— Ey Rabbim! Bana bir akreb veya yılan musallat et de beni soksun. O, Rasulündür, ona bir şey söyleyemiyorum, demeğe başladı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Fedâilü's-sahâbe 6298, /1019
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Muhammed Kasım b. Muhammed et-Teymî (Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir es-Sıddîk)
3. Abdullah b. Ebu Müleyke el-Kureşî (Abdullah b. Ubeydullah b. Züheyr b. Abdullah)
4. Ebu Kasım Abdulvahid b. Eymen el-Mahzumi (Abdulvahid b. Eymen)
5. Ebu Nuaym Fadl b. Dükeyn el-Mülâi (Fadl b. Amr b. Hammâd b. Züheyr b. Dirhem)
6. Abd b. Humeyd el-Keşşi (Abdulhumeyd b. Humeyd b. Nasr)
Konular:
Aile, eşler, arasında ilişkiler
Aile, eşler, arasında kıskançlık
Evlilik, eşler arasında adalet