حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ أَخْبَرَنِى عَمْرُو بْنُ عَاصِمٍ الْكِلاَبِىُّ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ قَالَ:
"أَبُو بَكْرٍ رضى الله عنه بَعْدَ وَفَاةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِعُمَرَ انْطَلِقْ بِنَا إِلَى أُمِّ أَيْمَنَ نَزُورُهَا كَمَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَزُورُهَا. فَلَمَّا انْتَهَيْنَا إِلَيْهَا بَكَتْ فَقَالاَ لَهَا مَا يُبْكِيكِ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِرَسُولِهِ صلى الله عليه وسلم. فَقَالَتْ مَا أَبْكِى أَنْ لاَ أَكُونَ أَعْلَمُ أَنَّ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِرَسُولِهِ صلى الله عليه وسلم وَلَكِنْ أَبْكِى أَنَّ الْوَحْىَ قَدِ انْقَطَعَ مِنَ السَّمَاءِ . فَهَيَّجَتْهُمَا عَلَى الْبُكَاءِ فَجَعَلاَ يَبْكِيَانِ مَعَهَا."

Bize Züheyr b. Harb, ona Amr b. Asım el-Kilâbî, ona Süleyman b. Muğîra, ona Sabit, ona da Enes şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah'ın (sav) vefatından sonra Ebu Bekir, Ömer'e, haydi Ümmü Eymen'e gidelim. Rasulullah'ın (sav) onu ziyaret ettiği gibi biz de ziyaret edelim dedi. (Enes b. Malik sözlerine devam etti) dedi ki: Ümmü Eymen'in yanına vardığımızda ağlayıverdi. Ebu Bekir ile Ömer; seni ağlatan da nedir? Halbuki, (biliyorsun ki) Allah'ın katındakiler Rasulü için daha hayırlıdır dediler. Ümmü Eymen; Allah'ın katındakilerin Rasulü için daha hayırlı olduğunu bilmediğimden ağlamıyorum. Ancak ben, gökten gelen vahyin kesildiğine ağlıyorum dedi. (Olayı aktaran Enes b. Malik), (onun bu sözü), onları derinden etkiledi ve Ümmü Eymen'le ağlamaya başladılar dedi."

• Müslim Sahîh-i Müslim Fedâilü's-sahâbe 6318, /1024