حَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ أَبِى الزِّنَادِ عَنِ الأَعْرَجِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ - رضى الله عنه - رِوَايَةً قَالَ :
"إِذَا أَصْبَحَ أَحَدُكُمْ يَوْمًا صَائِمًا فَلاَ يَرْفُثْ وَلاَ يَجْهَلْ فَإِنِ امْرُؤٌ شَاتَمَهُ أَوْ قَاتَلَهُ فَلْيَقُلْ إِنِّى صَائِمٌ إِنِّى صَائِمٌ."

Bize Züheyr b. Harb, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Ebu Zinad, ona el-A'rec, ona da Ebu Hureyre (ra) rivayet etmiştir:
"Sizden biri güne oruçlu olarak başladığında ne kötü söz söylesin ne de cahillik etsin! Eğer biri kendisine söver ya da kendisine sataşırsa ben oruçluyum, ben oruçluyum desin."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Sıyâm 2703, /447