وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى التَّمِيمِىُّ وَيَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ وَقُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ وَعَلِىُّ بْنُ حُجْرٍ جَمِيعًا عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ جَعْفَرٍ قَالَ يَحْيَى بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ دِينَارٍ أَنَّهُ سَمِعَ ابْنَ عُمَرَ يَقُولُ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَيُّمَا امْرِئٍ قَالَ لأَخِيهِ يَا كَافِرُ. فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا إِنْ كَانَ كَمَا قَالَ وَإِلاَّ رَجَعَتْ عَلَيْهِ."

Bize Yahya b. Yahya et-Temimi ve Yahya b. Eyyüb ve Kuteybe b. Said ve Ali b. Hucr, onların hepsine İsmail b. Cafer rivayet etmiştir. Bize Yahya b. Yahya, ona İsmail b. Cafer, ona Abdullah b. Dinar, ona İbn Ömer'in naklettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Her kim (mümin) kardeşine kafir derse bu söz mutlaka o iki kişiden birisine döner. Eğer o kimse söylediği gibi kafir ise söz yerini bulmuş olur. Ama böyle değilse o söz kendisine döner."

• Müslim Sahîh-i Müslim İmân 216, /54