حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَمْرٍو عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ جَابِرٍ - يَعْنِى الْجُعْفِىَّ - قَالَ حَدَّثَنَا الْمُغِيرَةُ بْنُ شُبَيْلٍ الأَحْمَسِىُّ عَنْ قَيْسِ بْنِ أَبِى حَازِمٍ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِذَا قَامَ الإِمَامُ فِى الرَّكْعَتَيْنِ فَإِنْ ذَكَرَ قَبْلَ أَنْ يَسْتَوِىَ قَائِمًا فَلْيَجْلِسْ فَإِنِ اسْتَوَى قَائِمًا فَلاَ يَجْلِسْ وَيَسْجُدُ سَجْدَتَىِ السَّهْوِ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَلَيْسَ فِى كِتَابِى عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِىِّ إِلاَّ هَذَا الْحَدِيث .

Açıklama: Cabir el-Cu'fî, ağır tenkitlere maruz kalmış bir ravi olduğundan dolayı Ebû Davud, onun yer aldığı isnadı eserinde sevk ettiğinden olsa gerek, bir izahta bulunma ihtiyacı hissetmiş olmalıdır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 202, /241