وَحَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ فُضَيْلُ بْنُ حُسَيْنٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ زِيَادٍ حَدَّثَنَا طَلْحَةُ بْنُ يَحْيَى بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ حَدَّثَتْنِى عَائِشَةُ بِنْتُ طَلْحَةَ عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ - رضى الله عنها - قَالَتْ قَالَ لِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ذَاتَ يَوْمٍ "يَا عَائِشَةُ هَلْ عِنْدَكُمْ شَىْءٌ." قَالَتْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا عِنْدَنَا شَىْءٌ. قَالَ "فَإِنِّى صَائِمٌ." قَالَتْ فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأُهْدِيَتْ لَنَا هَدِيَّةٌ - أَوْ جَاءَنَا زَوْرٌ - قَالَتْ - فَلَمَّا رَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أُهْدِيَتْ لَنَا هَدِيَّةٌ - أَوْ جَاءَنَا زَوْرٌ - وَقَدْ خَبَأْتُ لَكَ شَيْئًا. قَالَ "مَا هُوَ." قُلْتُ حَيْسٌ. قَالَ "هَاتِيهِ." فَجِئْتُ بِهِ فَأَكَلَ ثُمَّ قَالَ "قَدْ كُنْتُ أَصْبَحْتُ صَائِمًا." قَالَ طَلْحَةُ فَحَدَّثْتُ مُجَاهِدًا بِهَذَا الْحَدِيثِ فَقَالَ ذَاكَ بِمَنْزِلَةِ الرَّجُلِ يُخْرِجُ الصَّدَقَةَ مِنْ مَالِهِ فَإِنْ شَاءَ أَمْضَاهَا وَإِنْ شَاءَ أَمْسَكَهَا.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
8132, M002714
Hadis:
وَحَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ فُضَيْلُ بْنُ حُسَيْنٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ بْنُ زِيَادٍ حَدَّثَنَا طَلْحَةُ بْنُ يَحْيَى بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ حَدَّثَتْنِى عَائِشَةُ بِنْتُ طَلْحَةَ عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ - رضى الله عنها - قَالَتْ قَالَ لِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ذَاتَ يَوْمٍ "يَا عَائِشَةُ هَلْ عِنْدَكُمْ شَىْءٌ." قَالَتْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا عِنْدَنَا شَىْءٌ. قَالَ "فَإِنِّى صَائِمٌ." قَالَتْ فَخَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأُهْدِيَتْ لَنَا هَدِيَّةٌ - أَوْ جَاءَنَا زَوْرٌ - قَالَتْ - فَلَمَّا رَجَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أُهْدِيَتْ لَنَا هَدِيَّةٌ - أَوْ جَاءَنَا زَوْرٌ - وَقَدْ خَبَأْتُ لَكَ شَيْئًا. قَالَ "مَا هُوَ." قُلْتُ حَيْسٌ. قَالَ "هَاتِيهِ." فَجِئْتُ بِهِ فَأَكَلَ ثُمَّ قَالَ "قَدْ كُنْتُ أَصْبَحْتُ صَائِمًا." قَالَ طَلْحَةُ فَحَدَّثْتُ مُجَاهِدًا بِهَذَا الْحَدِيثِ فَقَالَ ذَاكَ بِمَنْزِلَةِ الرَّجُلِ يُخْرِجُ الصَّدَقَةَ مِنْ مَالِهِ فَإِنْ شَاءَ أَمْضَاهَا وَإِنْ شَاءَ أَمْسَكَهَا.
Tercemesi:
Bize Ebu Kamil Fudayl b. Hüseyin, ona Abdülvahid b. Ziyad, ona Talha b. Yahya b. Ubeydullah, ona Aişe bt. Talha, ona da müminlerin annesi Aişe, Hz. Peygamber'den (sav) naklen şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) bir gün bana; "ey Aişe! Yanında (yiyecek) bir şey var mı?" buyurdu. (Aişe), Ya Rasulullah! Yanımızda (yiyecek) bir şey yok dedi. Hz. Peygamber (sav); "(o halde) ben oruç tutuyorum" buyurdu. (Aişe), Rasulullah (sav) çıkıverdi de (hemen sonra) bize (yemek) hediye edildi. -Ravilerden biri şüpheye düşüp bize ziyaretçiler geldi dedi- Nebî (sav) döndüğünde ya Rasulullah! Bize (yemek) hediye edildi. -Ravilerden biri şüpheye düşüp bize ziyaretçiler geldi dedi- Ondan sana bir pay ayırdım dedi. Hz. Peygamber (sav); "o nedir?" buyurdu. Ben (Aişe), hays (denilen yemek)! dedim. Rasulullah (sav); "onu bana getir" buyurdu. Ben de ona getirdim (ve) Nebî (sav), (onu) yedi. Ardından, "(halbuki ben) oruçlu olarak sabahlamıştım!" buyurdu. (Ravilerden) Talha şöyle demiştir: Mücahid'e bu hadisi rivayet ettim de o, bu (durum), malından sadaka (vermek üzerine bir şey) çıkarıp dilerse onu veren, dilerse de (vermeyip) tutan kimse(nin) konumu(na benzemektedir) dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Sıyâm 2714, /448
Senetler:
()
Konular:
Nafile Oruç, nafile