حَدَّثَنَا أَبُو نُعَيْمٍ قَالَ حَدَّثَنَا مِسْعَرٌ عَنْ زِيَادٍ قَالَ سَمِعْتُ الْمُغِيرَةَ - رضى الله عنه - يَقُولُ إِنْ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لَيَقُومُ لِيُصَلِّىَ حَتَّى تَرِمُ قَدَمَاهُ أَوْ سَاقَاهُ ، فَيُقَالُ لَهُ فَيَقُولُ « أَفَلاَ أَكُونُ عَبْدًا شَكُورًا » .

Bize Ebu Nuaym, ona Mis'ar, ona Ziyâd, ona da Muğîre (ra) şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Peygamber (sav), Namaz kılmaya kalkar, ayakları ya da bacakları şişene kadar namaz kılar ve kendisine bu konuda bir şeyler söylendiğinde "Şükreden bir kul olmayayım mı?" cevabını verirdi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Teheccüd 6, 1/411