حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ وَقُتَيْبَةُ وَابْنُ حُجْرٍ قَالُوا حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ عَنِ الْعَلاَءِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
" أَتَدْرُونَ مَا الْغِيبَةُ ." قَالُوا اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَعْلَمُ . قَالَ:
" ذِكْرُكَ أَخَاكَ بِمَا يَكْرَهُ ." قِيلَ أَفَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ فِى أَخِى مَا أَقُولُ قَالَ:
" إِنْ كَانَ فِيهِ مَا تَقُولُ فَقَدِ اغْتَبْتَهُ وَإِنْ لَمْ يَكُنْ فِيهِ فَقَدْ بَهَتَّهُ ."

Bize Yahya b. Eyyüb, ona Kuteybe (b. Said) ve (Ali) b. Cuhr, onlara İsmail (b. Cafer), ona Alâ (b. Abdurrahman), ona babası (Abdurrahman b. Yakub), ona da Ebu Hüreyre şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav), "Gıybet nedir, biliyor musunuz?" diye sordu. Sahabiler, "Allah ve Rasulü daha iyi bilir" karşılığını verdiler. Rasulullah, "Gıybet; Müslüman kardeşin hakkında, onun hoşlanmayacağı şeyler söylemendir" buyurdu. "Ya kardeşimde bahsettiğim o olumsuzluk varsa, ne dersiniz?" denildi. Rasulullah (sav) şöyle cevap verdi:
"Zaten söylediğin şey kardeşinde varsa onun gıybetini yapmış oluyorsun. Yoksa, ona iftira atmış olursun."

• Müslim Sahîh-i Müslim Birr ve's-sıla ve'l-edeb 6593, /1071