حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ حَمَّادٍ أَخْبَرَنَا ابْنُ عَوْنٍ عَنْ مُحَمَّدٍ عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ قَالَتْ:
"تُوُفِّيَتْ بِنْتُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم، فَقَالَ لَنَا اغْسِلْنَهَا ثَلاَثًا أَوْ خَمْسًا أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ إِنْ رَأَيْتُنَّ، فَإِذَا فَرَغْتُنَّ فَآذِنَّنِى. فَلَمَّا فَرَغْنَا آذَنَّاهُ، فَنَزَعَ مِنْ حِقْوِهِ إِزَارَهُ وَقَالَ أَشْعِرْنَهَا إِيَّاهُ."

Bize Abdurrahman b. Hammâd, ona İbn Avn, ona Muhammed, ona da Ümmü Atıyye şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah'ın (sav) kızı ölmüştü. Bize 'Onu üç, beş veya uygun görürseniz daha fazla yıkayın. Yıkamayı bitirdiğinizde de bana haber edin' dedi. İşimizi bitirip haber verdiğimizde, peştamalını çıkarıp verdi ve 'Bunu da ölüye örtün' buyurdu."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Cenâiz 12, 1/434