حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ سَعِيدٍ الْمَقْبُرِىِّ عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا سَعِيدٍ الْخُدْرِىَّ رضى الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
"إِذَا وُضِعَتِ الْجِنَازَةُ وَاحْتَمَلَهَا الرِّجَالُ عَلَى أَعْنَاقِهِمْ، فَإِنْ كَانَتْ صَالِحَةً قَالَتْ قَدِّمُونِى. وَإِنْ كَانَتْ غَيْرَ صَالِحَةٍ قَالَتْ يَا وَيْلَهَا أَيْنَ يَذْهَبُونَ بِهَا؟ يَسْمَعُ صَوْتَهَا كُلُّ شَىْءٍ إِلاَّ الإِنْسَانَ، وَلَوْ سَمِعَهُ صَعِقَ."

Bize Abdülaziz b. Abdullah, ona Leys, ona Said el-Makburî, ona babası (Keysân Ebu Saîd), ona da Ebu Said el-Hudrî, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"Cenaze tabuta konup insanlar onu omuzlarına aldıklarında, ölen kişi eğer salih bir kimse ise 'Beni hemen kabre götürün!' der. Eğer salih bir kimse değilse 'Eyvah, yazık bana! Beni nereye götürüyorlar?' diye feryat eder. Onun bu çığlıklarını insanoğlundan başka tüm varlıklar işitir. Eğer o da işitmiş olsaydı (sesin dehşetinden dolayı) bayılıp düşerdi."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Cenâiz 50, 1/445