حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ قَالَ سَمِعْتُ أَبِى حَدَّثَنَا بَكْرٌ عَنْ أَبِى رَافِعٍ قَالَ
"صَلَّيْتُ مَعَ أَبِى هُرَيْرَةَ الْعَتَمَةَ فَقَرَأَ ( إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ) فَسَجَدَ فَقُلْتُ مَا هَذِهِ السَّجْدَةُ قَالَ سَجَدْتُ بِهَا خَلْفَ أَبِى الْقَاسِمِ صلى الله عليه وسلم فَلاَ أَزَالُ أَسْجُدُ بِهَا حَتَّى أَلْقَاهُ."

Bize Müsedded, ona el-Mu'temir, ona babası, ona Bekir, ona da Ebu Râfi' şöyle dedi:
"Ebu Hureyre ile birlikte yatsı namazı kıldım, İnşikak sûresini okuyup secde yaptı. Ben kendisine, bu ne secdesidir? dedim. Ben, Ebu'l-Kasım'ın arkasında bu secdeyi yaptım ve ona kavuşuncaya kadar de yapmaya devam edeceğim dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Sucûdü'l-Kur'an 332, /332