حَدَّثَنِى عَمْرٌو النَّاقِدُ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ أَبِى حَازِمٍ حَدَّثَنِى هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمِثْلِهِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَا زَالَ جِبْرِيلُ يُوصِينِى بِالْجَارِ حَتَّى ظَنَنْتُ أَنَّهُ لَيُوَرِّثَنَّهُ » .

Bana Amr en-Nâkıd, ona Abdülaziz b. Ebî Hâzim, ona Hişâm b. Urve, ona babası, onada Hz. Âişe, Rasûlullah'dan (sav) bir önceki hadisin benzerini rivayet etmiştir. Buna göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: "Cibril bana komşuyu o kadar ısrarla tavsiye etti ki, ben onon komşuyu komşuya vâris kılacağını zannettim."

• Müslim Sahîh-i Müslim Birr ve's-sıla ve'l-edeb 6686, /1083