حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَمْرٍو - يَعْنِى السَّدُوسِىَّ - حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ - هُوَ ابْنُ صُهَيْبٍ - عَنْ أَنَسٍ بِهَذَا الْحَدِيثِ قَالَ:
"اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ"
وَقَالَ شُعْبَةُ وَقَالَ مَرَّةً "أَعُوذُ بِاللَّهِ "
قَالَ وُهَيْبٌ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ "فَلْيَتَعَوَّذْ بِاللَّهِ "

Bize Hasan b. Amr -yani es-Sedûsî-, ona Vekî', ona Şube, ona Abdülaziz b. Suheyb, o da Enes b. Malik'ten bir önceki hadisin benzerini rivayet etmiş ve (Şube) şöyle demiştir:
"Allahım, sana sığınırım."
Şube dedi ki, (Abdülaziz bu hadisi) bir defa da: "Allah'a sığınırım" diye rivayet etti.
Vüheyb, Abdülaziz'den rivayet ederken "(Kişi) Allah'a sığınsın" demiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 3, /12