حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ عَنْ مَالِكٍ عَنْ أَبِى النَّضْرِ مَوْلَى عُمَرَ بْنِ عُبَيْدِ اللَّهِ أَنَّ أَبَا مُرَّةَ مَوْلَى أُمِّ هَانِئٍ بِنْتِ أَبِى طَالِبٍ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ سَمِعَ أُمَّ هَانِئٍ بِنْتَ أَبِى طَالِبٍ تَقُولُ ذَهَبْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَامَ الْفَتْحِ ، فَوَجَدْتُهُ يَغْتَسِلُ وَفَاطِمَةُ تَسْتُرُهُ فَقَالَ "مَنْ هَذِ." فَقُلْتُ أَنَا أُمُّ هَانِئٍ .

Bize Abdullah b. Mesleme, ona Malik, ona Ömer b. Ubeydullah'ın azatlısı Ebu Nadr, ona Ümmü Hâni bt. Ebu Tâlib'in azatlısı Ebu Murre, ona da Ümmü Hâni bt. Ebu Tâlib (ra) o şöyle söylemiştir:

Ben fetih yılı Rasulullah'ın (sav) yanına gittim ve onu yıkanırken buldum. Fâtıma da onu perdeliyordu. Peygamber (sav), "Bu kimdir?" diye sordu. Ben de “Ümmü Hâni'yim” dedim.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Güsl 21, 1/251